Naukowcy uważają, że niedobór anandamidu może być jedną z potencjalnych przyczyn astmy oskrzelowej.
Rola anandamidu w astmie i innych chorobach płuc – badanie Obturacyjne choroby płuc są trzecią najczęstszą przyczyną zgonów na świecie.

Nowe badania badające wpływ anandamidu jako środka zwiotczającego drogi oddechowe mogą doprowadzić do potencjalnych nowych metod leczenia astmy i innych chorób płuc.
W nowym badaniu wykazano, że anandamid endokannabinoidowy działa jako środek zwiotczający drogi oddechowe poprzez rozszerzenie oskrzeli płucnych dotkniętych chorobami takimi jak astma i POChP.

Anandamid jest neuroprzekaźnikiem kwasu tłuszczowego, który jest naturalnie wytwarzany przez organizm ludzki i oddziałuje z układem endokannabinoidowym (ECS). Jest to prawdopodobnie najbardziej znany endogenny kannabinoid, wiążący się zarówno z receptorami kannabinoidowymi CB1, jak i CB2, tymi samymi receptorami, na które działa THC.

Czasami nazywany cząsteczką „błogości” ze względu na to jak sprawia, że ​​ludzie się czują, nazwa „anandamid” pochodzi od sanskryckiego słowa ananda, które oznacza „radość” i jest wytwarzana przez organizm po wysiłku fizycznym, a także występuje w małych ilościach w czekoladzie.

Teraz naukowcy odkryli kolejną potencjalną korzyść z anandamidu; jako środek zwiotczający drogi oddechowe u zwierząt z wyniszczającymi chorobami płuc.

Ponadto sugerują, że niedobór endokannabinoidu może być jedną z przyczyn astmy oskrzelowej.

Anandamid i oskrzela

Obturacyjne choroby płuc są trzecią najczęstszą przyczyną zgonów na świecie. Należą do nich przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), na którą cierpi wielu palaczy, a także astma oskrzelowa.

Podczas ataku astmy oskrzela kurczą się tak gwałtownie, że nie można już wydychać powietrza, co może zagrażać życiu.

„Astma jest procesem zapalnym, ale śmiertelne jest zwężenie oskrzeli” – wyjaśnia Annika Simon, główna autorka nowego badania przeprowadzonego na Ruhr-University Bochum w Niemczech.

„Dlatego jesteśmy bardzo zainteresowani uregulowaniem tego zwężenia”.

W poprzednim badaniu naukowcy skupili się na układzie endokannabinoidowym organizmu, a konkretnie na jego wpływie na naczynia krwionośne płuc.

Profesor Daniela Wenzel, naukowiec z Instytutu Fizjologii, dodaje: „Ponieważ nasze wyniki pokazują, że anandamid rozszerza oskrzela, chcieliśmy poznać dokładny mechanizm tego zjawiska”.

Enzym FAAH i anandamid

Według naukowców szybko okazało się, że dwa najbardziej znane receptory anandamidu (CB1 i CB2) nie mają znaczenia dla tej regulacji. Dlatego musi istnieć alternatywna ścieżka sygnalizacyjna, przez którą substancja przekaźnikowa, anandamid, działa na oskrzela.

Profesor Wenzel i jego zespół wykazali, że ten alternatywny szlak wykorzystuje enzym zwany hydrolazą amidu kwasu tłuszczowego (FAAH).

FAAH rozkłada anandamid, wytwarzając kwas arachidonowy, który z kolei przekształca się w prostaglandynę E2, która może rozszerzać oskrzela, wyjaśnia. Prostaglandyna E2 działa poprzez określone receptory i prowadzi do wzrostu substancji przekaźnikowej cAMP (cykliczny monofosforan adenozyny).

„To właśnie wzrost cAMP jest celem dobrze znanych leków wziewnych przeciwko astmie” – mówi profesor Wenzel.

Cel ten sam, ale droga inna.

Profesor Wenzel i jej zespół stopniowo rozszyfrowali szlak sygnałowy i odkryli, że enzym FAAH znajduje się zarówno w mięśniach gładkich oskrzeli, jak iw nabłonku rzęskowym.

Wzrost cAMP po podaniu anandamidu można było wykryć zarówno w modelu mysim, jak iw ludzkich komórkach oskrzeli.

Czy astma jest związana z niedoborem anandamidu?
Aby dowiedzieć się, czy anandamid może również działać u pacjentów z astmą, zespół wykorzystał model choroby u myszy, w którym pewne substancje można wykorzystać do wytworzenia sztucznej astmy.

Również u tych zwierząt podanie anandamidu doprowadziło do poszerzenia oskrzeli, co sugeruje, że astma nie powoduje oporności na ten związek, wyjaśnia profesor Wenzel.

Co więcej, naukowcy odkryli, że zwierzęta z astmą mają mniej anandamidu i innych endokannabinoidów w układzie oskrzelowym niż zdrowe zwierzęta.

„Dlatego możliwe jest, że ten niedobór anandamidu jest jedną z przyczyn astmy oskrzelowej” – podsumowuje profesor Wenzel.

Odkrycie nowego szlaku sygnalizacyjnego może również otworzyć nowe możliwości ingerowania w proces chorobowy, choć wciąż jesteśmy od tego daleko – podkreśla.

„Nie możemy wyciągnąć żadnych bezpośrednich wniosków dotyczących kannabinoidów roślinnych na podstawie ustaleń dotyczących endogennych kannabinoidów” – skomentował profesor Wenzel.

Niemniej jednak wyniki tego badania wskazują na lepsze zrozumienie układu endokannabinoidowego organizmu, co może prowadzić do nowych opcji leczenia chorób płuc w nadchodzących latach.

 

Źródło:

www.cannabishealthnews.co.uk