Substytucja konopiami ogranicza stosowanie opioidów u pacjentów z przewlekłym bólem
Rosnąca akceptacja konopi jako bezpiecznego, alternatywnego leku może skłaniać ludzi do stosowania alternatywnych opiatów

Ponad połowa uczestników badania zastąpiła opioidy konopiami.
Badacz bólu, dr Kevin Boehnke, PhD z University of Michigan Medical School, omawia wyniki swoich ostatnich badań.

W dużym ogólnokrajowym badaniu ankietowym (N=1321) wraz z moimi kolegami odkrył, że osoby stosujące konopie w leczeniu przewlekłego bólu zgłaszały zmniejszenie stosowania opioidów i innych leków przeciwbólowych.

W naszym retrospektywnym badaniu 53 procent (n=691) uczestników zastąpiło konopie opioidami i 22 procent (n=287) benzodiazepinami, przy czym ponad 65 procent substytutów zgłosiło zaprzestanie stosowania tych leków z powodu lepszego leczenia objawów i mniejszej liczby skutków ubocznych.

Wyniki te potwierdzają nasze badanie pilotażowe z 2016 r. (N=185), które wykazało 64-procentowy spadek spożycia opioidów wśród pacjentów stosujących konopie w leczeniu przewlekłego bólu.

Uzasadnienie i wielkość efektu są zgodne z badaniami przeprowadzonymi w Kanadzie, które podobnie oceniają zastępowanie konopi innymi lekami.

W naszej badanej populacji było 59 procent kobiet w średnim wieku 49,8 lat (SD±13,8), co odzwierciedla populację, w której przewlekły ból jest powszechny – osoby starsze i kobiety.

Konopie jako alternatywa dla opioidów

Słaba skuteczność wielu leków przeciwbólowych, w tym duża ich liczba potrzebna do leczenia (NNT) i trudne profile działań niepożądanych, sprawiają, że wielu szuka alternatyw o większej skuteczności przeciwbólowej.

Ponadto trwający kryzys opioidowy utrudnił uzyskiwanie recept na opioidy, a rosnąca społeczna akceptacja konopi  jako bezpiecznego, alternatywnego leku może skłaniać ludzi do stosowania alternatywnych leków opioidowych.

Chociaż nasze dane są obserwacyjne i retrospektywne, schemat wyłaniający się z tych i wielu podobnych badań jasno pokazuje, że niektóre osoby czerpią korzyści z leków na bazie konopi — na tyle, że mogą odstawić tradycyjne leki przeciwbólowe.

Strategie skutecznego zastępowania opioidów konopiami

Chociaż nie zbadali, czy uczestnicy zmodyfikowali swój schemat leczenia pod kierunkiem lekarzy, niektóre ostatnie badania dostarczają intrygujących wskazówek, w jaki sposób klinicyści mogą pomóc pacjentom w skutecznym zastępowaniu opioidów konopiami.

Na przykład Sagy i in. poinformował, że pacjenci z fibromialgią (N=367) byli prowadzeni przez dyplomowaną pielęgniarkę przez powolny, metodyczny schemat miareczkowania oleju delta 9-tetrahydrokannabinolu (THC) i/lub kwiatu konopi.

Po sześciu miesiącach uczestnicy zgłaszali znaczną poprawę bólu i jakości życia, a także zmniejszenie używania opioidów i benzodiazepin.

Podobne efekty stwierdzono w badaniu obejmującym pacjentów z przewlekłym bólem (N=600; stany nieokreślone), którzy byli w trakcie zmniejszania dawki opioidów.

Uczestnicy otrzymali dostęp do podjęzykowych, doustnych i/lub waporyzowanych produktów z konopi z odpowiednią edukacją na temat miareczkowania dawki, a także do internetowych narzędzi wsparcia psychologicznego. Osiemdziesiąt jeden procent uczestników przerwało lub zmniejszyło dawkę opioidów, a wszyscy oprócz jednego zgłaszali satysfakcję ze snu, kontroli bólu i jakości życia.

Ponadto dwa ostatnie badania kliniczne rzuciły światło na ważne mechanizmy, dzięki którym kannabidiol (CBD) i THC mogą łagodzić odstawienie opioidów lub zmniejszać ich spożycie.

W pierwszym badaniu Hurd i in. wykazali, że CBD zmniejsza lęk i głód związany z sygnałem u osób powracających do zdrowia po zaburzeniach związanych z używaniem heroiny, co sugeruje, że CBD może pomagać w tłumieniu objawów związanych z uzależnieniem lub uzależnieniem od opioidów (a być może również z innymi zaburzeniami związanymi z używaniem substancji).

W drugim badaniu Cooper i in. odkryli, że palenie marihuany z przewagą THC w połączeniu z poniżej progowymi dawkami oksykodonu zapewniało podobną ulgę w bólu jak wyższa dawka oksykodonu, co zapewnia prawdopodobieństwo, że osoby mogą zmniejszyć spożycie opioidów poprzez dodanie konopi do schematu leczenia.

W połączeniu z badaniami obserwacyjnymi wspomnianymi powyżej, odkrycia te podkreślają kilka ważnych czynników: elastyczne schematy dawkowania (zarówno pod względem kannabinoidów, jak i dróg podawania), wsparcie edukacyjne w zakresie miareczkowania konopi i objawów bólowych oraz usługi psychologiczne.

Wskazówki dotyczące zapewniania nadzoru klinicznego nad leczeniem konopiami 

Chociaż ograniczenia federalne stanowią trudne bariery w prowadzeniu rygorystycznych badań nad konopiami (zwłaszcza randomizowanych badań klinicznych), konopie stają się coraz bardziej dostępne. Stany nadal uchwalają przepisy dotyczące marihuany zarówno w medycynie, jak i dla dorosłych, a produkty CBD pochodzące z konopi są dostępne w prawie wszystkich stanach.

W tym kontekście pacjenci mogą i będą używać konopi  do radzenia sobie z objawami. Pomimo braku solidnych badań klinicznych, które dają wyraźne wskazówki dotyczące dawkowania, klinicyści nadal mogą zapewnić solidny nadzór kliniczny poprzez:

Opracowywanie planów leczenia, które uwzględniają oczekiwania/cele pacjenta (np. substytucję) i obejmują śledzenie objawów;
Stosowanie strategii ograniczania szkód (np. unikanie palenia, „zacznij nisko, idź powoli”); oraz
Zapewnienie, że pacjenci znają ograniczenia zarówno dowodów, jak i obowiązującego systemu regulacyjnego — zwłaszcza w przypadku produktów CBD, które często są niedokładnie oznakowane i nie przechodzą rygorystycznych testów bezpieczeństwa.
W ten sposób klinicyści mogą wcielić się w praktykę medycyny opartej na dowodach, łącząc najlepsze dostępne dowody naukowe ze współczującą wiedzą kliniczną, która uwzględnia preferencje i prawa pacjentów, z którymi podejmują decyzje kliniczne.

Nie jest to poddawanie się modom na zdrowie, ale podjęcie kroku w kierunku demistyfikowania konopi, aby można było je rozsądnie stosować jako lekarstwo.

Źródło:

Dr Kevin Boehnke jest badaczem na Wydziale Anestezjologii i Centrum Badań nad Przewlekłym Bólem i Zmęczeniem, University of Michigan Medical School, Ann Arbor, Michigan.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w American Journal of Endocannabinoid Medicine (AJEM).

Tutaj znajdziesz oryginalny artykuł wraz z listą referencyjną – kliknij !!!